تشخیص هویت

سیستم بیومتریک (Biometric) یا تشخیص هویت چیست ؟

از زمان های قدیم بشریت برای بقا،نیاز به تشخیص هویت داشته که امروزه به صورت چهره نگاری و اثر انگشت این کار انجام میشود و یکی از موارد مصرفش که بسیار مورد توجه می باشد اقدام برای گرفتن ویزاهایی چون ویزای شینگن و ویزای کانادا می باشد.

به عبارت دیگر بیومتریک علمی است که در آن با استفاده از ابزار دقیق میتوان مشخصات هر فرد را آنالیز کرد که این مشخصات همان هویت نام دارد و خود در انواع مختلفی چون:
اثر انگشت
هندسه دست
اندازه‌گیری شبکیه چشم
اندازه‌گیری عنبیه
تشخیص چهره
تشخیص امضاء
تشخیص صدا
آزمایش دی‌ان‌ای
تشخیص از روی سیاهرگ دست
نمودار حرارتی چهره ‌
شدت ضربه بر روی صفخه کلید
شکل گوش
بوی بدن
قابل شناسایی است.

هریک از روش های موجود برای تشخیص هویت در بیومتریک با توجه به کارایی و دقت کار مورد استفاده قرار میگیرند.
در میان تمامی راهکار های تشخیص هویت ، اثر انگشت به دلیل عدم تغییر و از بین نرفتن در بازه  زمانی طولانی از بیشترین اهمیت برخوردار میباشد این روش از قدیمی ترین روش های این علم نیز بشمار میاید.
سه روش برای احراز هویت هر فردی وجود دارد:
اولین روش را میتوان همان کارت های شناسایی یا شناسنامه هر فرد بشمار آورد.
روش دوم احراز هویت از طریق حافظه هر فرد با توجه به مواردیست که بخاطر میسپارد مانند رمز عبور.
در مورد اول و دوم نواقصی وجود دارد که نمیتوان برای همیشه به آنها متکی بود.
در مورد اول احتمال گم شدن و از بین رفتن مدارک و در مورد دوم احتمال فراموشی وجود دارد.
دسته سوم که نواقص موارد بالا را ندارد احراز هویت از طریق علم بیومتریک است که از دقت بالایی برخوردار است و از دو طریق فیزیولوژیکی و رفتاری قابل بررسی است.
*اثر انگشت
*شناسایی از روی شبکیه چشم
*شناسایی از طرق عنبیه چشم
*شناسایی از روی هندسه دست
از پارامتر های تشخیص هویت از طریق فیزیولوژیکی است.
*شناسایی از طریق امضاء
*شناسایی از طریق صدا
*شناسایی از روی شدت ضربه شخص بر روی کیبورد
نیز از پارامتر های شناخت رفتاری میباشند.
سیستم بیومتریک ، بایومتریک و یا انگشت نگاری یک بانک اطلاعاتی است از هر فرد که در مواقع لزوم میتوان از آن استفاده کرد.
کشور هایی نظیر کانادا و حوزه ی شینگن از طریق این سیستم هویت متقاضیانی را که مایل به ورود به این کشور ها هستند را بررسی میکنند.
هدف از اجرای این طرح توسط وزارت مهاجرت برای اتباع برخی کشور ها بمنظور جلوگیری استفاده از هویت یک فرد توسط فردی دیگر و مشخص شدن سوابق کیفری و جنایی افراد و همچنین به منظور این است که درصورتی که شخص قبلا از این کشور دیپورت شده باشد دیگر  نتواند از مدارک شناسایی قبلی خود استفاده نماید.

به بیان دیگر

سیستم بیومتریک(بایومتریک)  یک بانک اطلاعاتی است که حاوی اطلاعات ثبت شده ی افراد می باشد و از جمله کشورهایی نظیر کانادا و حوزه ی شینگن  از طریق سیستم انگشت نگاری برای بدست آوردن  اطلاعات افراد از آن استفاده میکنند و اطلاعاتی مانند هویت فرد،هدف از سفر،چندبار ورود داشتن وی به آن حوزه،تخلفاتی که ممکن است فرد درآنجا مرتکب شده باشد و همچنین چندبار اقدام کردن برای درخواست ویزا از طرف متقاضی مشخص میشود.

هریک از روش های موجود برای تشخیص هویت در بیومتریک با توجه به کارایی و دقت کار مورد استفاده قرار میگیرند.امروزه در مواردی چون کنترل امنیتی حساب های بانکی ،صندوق های مالی ، کنترل دفتر های دارایی ، سیستم های سفارشی ، خرید ،حساب های دریافتی و پرداختی بکار گرفته میشود.
سیستم بیومتریک به میزان قابل توجهی مورد اطمینان تر از سیستم های تشخیص هویت سنتی همچون رمز عبور کارت و کارت شناسایی میباشد چرا که د این روش احتمال خطا بسیار پایین است.از مزایای این روش نسبت به کارت شناسایی میتوان موارد زیر را نام برد:
۱.دزدیده نمیشود
۲.گرو یا قرض داده نمیشود
۳.خراب نمیشود
۴.گم یا فراموش نمیشود
یک سیستم بیومتریک ۴ مرحله دارد:
۱.تست نمونه برداری که اطلاعات خام مورد نیاز را جمع آوری میکنند مانند اثر انگشت.
۲.تست پردازش برای استخراج ویژگی ها از اطلاعات مرحله قبل
۳۰ تست مطابقت سازی که در این بخش اطلاعات و الگوهای جمع آوری شده را با یکدیگر تطبیق می دهند بدین منظور که آیا اطلاعات بدست آمده میتواند متعلق به یک اثر انگشت باشد یا خیر که بر حسب نیاز آن را ذخیره و یا به مرحله بعد جهت تشخیص هویت ارجاع داده می شود.
4. تستی که ویژگی را با اطلاعات ذخیره شده مقایسه می کند و اگر شباهت از درصد معلومی بالاتر باشد به فرد اجازه دسترسی می دهد در غیر این صورت پیغام خطا می دهد.
در میان تمامی راهکار های تشخیص هویت ، اثر انگشت به دلیل عدم تغییر و از بین نرفتن در بازه  زمانی طولانی از بیشترین اهمیت برخوردار میباشد این روش از قدیمی ترین روش های این علم نیز بشمار میاید.
سه روش برای احراز هویت هر فردی وجود دارد:
اولین روش را میتوان همان کارت های شناسایی یا شناسنامه هر فرد بشمار آورد.
روش دوم احراز هویت از طریق حافظه هر فرد با توجه به مواردیست که بخاطر میسپارد مانند رمز عبور.
در مورد اول و دوم نواقصی وجود دارد که نمیتوان برای همیشه به آنها متکی بود.
در مورد اول احتمال گم شدن و از بین رفتن مدارک و در مورد دوم احتمال فراموشی وجود دارد.
دسته سوم که نواقص موارد بالا را ندارد احراز هویت از طریق علم بیومتریک است که از دقت بالایی برخوردار است و از دو طریق فیزیولوژیکی و رفتاری قابل بررسی است.
*اثر انگشت
*شناسایی از روی شبکیه چشم
*شناسایی از طرق عنبیه چشم
*شناسایی از روی هندسه دست
از پارامتر های تشخیص هویت از طریق فیزیولوژیکی است.
*شناسایی از طریق امضاء
*شناسایی از طریق صدا
*شناسایی از روی شدت ضربه شخص بر روی کیبورد
نیز از پارامتر های شناخت رفتاری میباشند.
سیستم بیومتریک یا بایومتریک یک بانک اطلاعاتی است از هر فرد که در مواقع لزوم میتوان از آن استفاده کرد.
کشور هایی نظیر کانادا و حوزه ی شینگن از طریق این سیستم هویت متقاضیانی را که مایل به ورود به این کشور ها هستند را بررسی میکنند.
هدف از اجرای این طرح توسط وزارت مهاجرت برای اتباع برخی کشور ها بمنظور جلوگیری استفاده از هویت یک فرد توسط فردی دیگر و مشخص شدن سوابق کیفری و جنایی افراد و همچنین به منظور این است که درصورتی که شخص قبلا از این کشور دیپورت شده باشد دیگر  نتواند از مدارک شناسایی قبلی خود استفاده نماید.

  با ثبت آنلاین ویزای کشورها در لینک زیر از تخفیف ویژه برخوردار شوید.

اخذ ویزای آنلاین کشورها